PUERTO RIO TRANQILO GIRISI

Puerto Rio Tranqilo yolundayız ve yağmur gün boyu bardaktan boşanırcasına yağdı. Bozuk, taşlı yolda ve yağmur altında yol aldık. Sinirlerimiz bu zorluğa dayanamıyordu. Hedefimiz Rio Tranqilo'ya ulaşmaktı. Bunun için tüm gücümüzü kullanıyorduk. Oğlum yağmurun, yorgunluğun ve umutsuzluğun verdiği duygu ile isyan ediyordu. Sert bir yokusun ucuna varmamistik ki onun bu isyanını duyan Alejandro araba ile yanımızdan geçerken bizi evinde misafir edeceğini ve bizi kasabada belirttiği adreste beklediğini söyledi. Umutsuzluğun doruğundaki bu haber bizim için bir mucizeydi. İnanamadık; bu bir rüya olsa gerek diye düşündük. Yokuştan aşağıya inince Rio Tranqilo kasabasına sırılsıklam ulaştık. Alejandro'nun söylediği adrese gittik. Bizi orada bekliyordu. Evi kasabanın dışındaydı. Bize adresini verdi. Bisikletlerimizle kalacağımız yerimize gittik. Yolun kıyısında bahçe içinde konteyner tipi bir evdi. Bizim için acil olan ise gün boyu ıslanan giysilerimizi kurutmak ve ısınmaktı. Evde bulunan kuzine soba bizim ihtiyaçlarımızı karşılamak için bir nimetti. Orman içindeki bu evin arkasında bulunan kuru odunları kırarak sobayı yaktık. Önce kendimizi sonrada ıslak olan giysilerimizi kuruttuk. Sobanın üstünde kaynattığımız cay ile kendimize geldik. Gün boyu yaşadığımız zorluktan sonra iyi bir dinlenmeyi hak etmiştik. Bizim için belirlenen yerde uyku tulumlarımızdan oluşan yatağımızı yaptık ve uyuduk.